مهرام در سوگ محمد مهدی سلامی نشست
محمد مهدی سلامی بازیکن تیم جوانان مهرام زیتون، قبل از آنکه برگها گل وجودش به سوی آفتاب پاک زندگی گشوده شود،به دست تطاولگر روزگار چهره در نقاب خاک کشید.زمانیکه شنیدیم او پس از یک خواب کوتاه عصرانه دیگر چشمانش را نگشوده است،قلبمان سخت گرفت.مرگ محمد مهدی سلامی خاطره تلخ مرگ آیدین نیکخواه بهرامی عزیز را زنده ساخت.هردو یک هدف داشتند و هردو عاشق بسکتبال بودند. و تعجبی نیست زمانیکه می گویند "گلچین روزگار عجب خوش سلیقه است". چه شب هایی که محمد مهدی با خیال شیرین بازی در تیم ملی بسکتبال خوابید و چه روزهایی که سرسختانه تمرین کرد تا به هدف بزرگ خود برسد.....حالا او خوابیده است و هم تیمی هایش را تنها گذاشته است. کامران عباسی مربی محمــد ســلامی در بین بغــض و گریه هایش دربــاره این جوان فقیــد گفت:" بهترین بازیکنم را از دست دادم....محمد یک بسکتبالیست فوق العاده و مهربان بود و من نمی دانم بعد او چه کنم."
امروز هم تیمی های محمد در خانه او جمع شده اند و در کمال بهت و ناباوری کنار خانواده اش سوگواری می کنند.یاران او از این به بعد برای پرتاب یک توپ به سمت سبد بسکتبال و یا رفتن سر تمرین چقدر تنها شده اند...!
پسر تند و تیز، پسر مهربان و دوست داشتنی،پسری که شایستگی حضور در بهترین عرصه های بسکتبال را داشت، حالا غروب کرده است و حسرت دیدن بازی های درخشان او بر دل جامعه بسکتبال تا ابد باقی می ماند.
روحش شاد و یادش گرامی